Bel ons nu:
In een algemeen graf worden mensen bij elkaar begraven die geen familie of bekenden van elkaar zijn. Een algemeen graf blijft gewoonlijk 10 jaar bestaan. In een familiegraf beslist de familie, wie er samen begraven worden. Meestal een echtpaar. Soms een echtpaar met een jong overleden of alleenstaand kind, als het een graf voor 3 personen is. Een familiegraf wordt meestal voor 20 jaar uitgegeven. De huur kan altijd verlengd worden.
In Nederland bestaan geen eeuwige graven, die zonder meer altijd blijven bestaan. Graven worden soms wel voor onbepaalde tijd uitgegeven. Zulke graven lijken op eeuwige graven, maar moeten aan bepaalde voorwaarden voldoen om te blijven bestaan. Men moet er voor zorgen dat zo'n graf altijd op naam van een persoon of stichting staat, anders kan het graf toch worden opgeheven. Ook moet het grafmonument altijd in goede staat blijven. Bij een gebroken of onleesbaar monument mag het graf ook worden opgeheven, als het niet wordt opgeknapt. Een graf heeft dus altijd zorg nodig, om te blijven bestaan.
Nee, men kan overal begraven worden waar men wil.
Een natuurbegraafplaats is (een deel van) een openbaar toegankelijk natuurgebied waar overledenen (of urnen met as) worden begraven. Sommige natuurbegraafplaatsen staan markering van het graf met natuurlijke materialen toe, bij voorbeeld door een schijf van een boomstam, met daarin een gegraveerde tekst. Het graf zal door het verstrijken van de tijd opgaan in en onderdeel worden van de natuur. Voorwaarde om te kunnn worden begraven op een natuurbegraafplaats is de de overledene wordt begraven zonder materialen die belastend zijn voor de natuur zoals mobiele telefoons, flessen drank, e-sigaretten etc. Er zijn geen aanwijzingen dat een natuurbegraafplaats een extra belasting vormt voor het milieu.
Een bezwaar dat tegen begraven in de natuur wordt opgevoerd is dat het veel ruimte inneemt, wat als problematisch kan worden ervaren in landen waar toch al weinig natuur is. Plaatsen die als begraafplaats in gebruik zijn kunnen vaak voor zeer lange tijd geen ander doel dienen. Een ander argument is dat de belasting van bodem, flora en fauna vanwege bijvoorbeeld in overledenen aanwezige medicijnen nog niet goed is onderzocht.
In Nederland zijn een aantal natuurbegraafplaatsen:
• Natuurbegraafplaats Hillig Meer (Eext)
• Natuurbegraafplaats Heidepol (Schaarsbergen)
• Natuurbegraafplaats Maashorst (Schaijk)
• Natuurbegraafplaats Schoorsveld (Heeze)
• Natuurbegraafplaats Bergerbos (Sint Odiliënberg)
• Natuurbegraafplaats Bos van de Heilige Geest (Oostelbeers)
• Natuurbegraafplaats IJsselhof (Gouda)
• Den en Rust (Bilthoven)
• Tjoenerhof (Diepenveen)
• Werverslo (Venray)
• De Hoevens (Alphen)
• Eygelshof (Sittard)
• Reiderwolde (Blauwestad)
• Natuurbegraafplaats Slangenburg (Doetinchem)
• Westerwolde (Assel)
• Urnenveld Anloo (Anloo)
• Natuurbegraafplaats Fryslân (Nieuwehorne)
De oudste natuurbegraafplaats is Westerwolde te Assel die uit 1944 dateert. Regelmatig zijn er plannen voor nieuwe natuurbegraafplaatsen.
Bron: Wikipedia.org
De stichting Begraven in de Natuur heeft de verschillen tussen de diverse begraafplaatsen op een rijtje gezet.
Voorstanders van natuurbegraafplaatsen stellen dat door de aanleg van natuurbegraafplaatsen de natuur kan worden beschermd. Het levert geldt op waarmee nieuwe natuurgebieden kunnen omgezet naar natuurbegraafplaatsen en dat voorkomt dat vrije natuurgebieden ten prooi vallen aan woning- of wegenbouw. Daarnaast zouden veel mensen erom vragen, vooral mensen die graag recreëren in de natuur. Voorstanders noemen ook praktischer voordelen: je betaalt een eenmalig bedrag en geen jaarlijkse grafrechten of onderhoudskosten. En omdat het graf toch ‘opgaat’ in de natuur, hoef je het graf ook niet te (laten) onderhouden. Ook een dure grafsteen is niet nodig.
Tegenstanders stellen dat natuurbegraafplaats vooral een verdienmodel zijn voor de eigenaren en dat het hen helemaal niet te doen is om natuurbehoud. Verder wijzen ze erop dat in Nederland dichtbevolkt is met weinig natuur. De ‘recreatiedruk’ op natuurgebieden is dus groot. Als er dan ook nog eens begrafenissen plaatsvinden in de vrije natuur kunnen recreanten ongevraagd geconfronteerd worden met begrafenissen. Ook zou natuurbegraven schadelijke effecten hebben op het milieu. Zo stelt de Professor Lucas Reijnders, biochemicus en emeritus hoogleraar milieukunde, dat een stoffelijk overschot onder andere amalgamen in het gebit bevat, evenals cadmium in de nieren, lood in de botten, kwik in het lichaamsvet, kunststoffen, protheses, conserveringsmiddelen. Een mens is in feite ‘een wandelend vuilnisvat’, aldus Lucas Reinders. Al die stoffen komen door natuurbegraven in de vrije natuur terecht.
Copyright 2017-2024 © TOP Uitvaarten B.V. | Privacy | Disclaimer | Algemene voorwaarden
